یکی بربطی در بغل داشت مست
به شب در سر پارسایی شکست
چو روز آمد آن نیکمرد سلیم
بر سنگدل برد یک مشت سیم
که دوشینه معذور بودی و مست
تو را و مرا بربط و سر شکست
مرا به شد آن زخم و برخاست بیم
تو را به نخواهد شد الا به سیم
از این دوستان خدا بر سرند
که از خلق بسیار بر سر خورند
بوستان _ باب چهارم در تواضع
و اما این ماه نوبت به مهدی اخوان ثالث رسید . شاعری که بسیاری از ما او را با شعر زمستان یا باغ بی برگی در کتاب درسیمان میشناسیم اما «م.امید» شاعری فراتر از شناخت های ماست و با بررسی حتی یک دور اشعار او میتوانیم به نبوغ او پی ببریم . او در شعر نیمایی صاحب سبک خاص به خود است به طوری که او را از دیگر نوسرایان متمایز میکند . و اما برای شناخت بیشتر این نوپرداز کهنه اسلوب از خود او یاری میگیریم و پاره ای از اهکارهایش را در پایین با هم مرور میکنیم.
پیرو برنامه ای که در گپ ادبی داریم، هر ماه به بررسی زندگی ، اشعار و اندیشه یکی از شعرای معاصر میپردازیم و این ماه را به قیصر امین پور _ یکی از شعرای خوب و توانمند معاصر که متاسفانه سال 86 از میان ما رخت بربست_ اختصاص دادیم و طی جلساتی که داشتیم درباره ی درون مایه اشعار و تناسبات موجود در شعر قیصر بحث کردیم.
